chyba o kałuży

    Do sałatowego zielska z octem balsamicznym dorzuciłam dzisiaj przed dodaniem oliwy borówki amerykańskie. Strzał w moją smakową dziesiątkę. Czuję się jak młoda bogini. Do tego zielona herbata z opuncją i nagietkiem i odleciałabym, gdybym tylko mogła. Nie żeby ktoś mi latać zabraniał, po prostu skrzydła opadły jakiś czas temu i do tej pory nie odrosły. Dzień kolejny urlopowania w pełni znaczy. A dzisiaj dodatkowo słońcem się dopieściłam zabierając drania wraz z podwórkowym kolegą nad jedno z powiatowych bajor zwanych pięknie zalewem. Hm... jakie położenie geograficzne, taka kałuża. Cóż poradzić. Niech będzie, że jeziora polodowcowe nam niegroźne, a w Morskim Oku i tak pływać bym nie mogła i ja jedno oraz drugie rozumiem. Ba! nawet to położenie geograficzne rozumiem również. I nawet nie żebym pływać w tej kałuży powiatowej chciała, nie, co to to nie, pani jest wybredna. Woda niczym kryształ być musi, żebym do niej weszła. I bardzo głęboka. Mogę się wtedy pławić bezkarnie i jest mi dobrze. Zatem... zatem zabrałam chłopaków nad kałużę. Synoptycy pomylili się bowiem lekko z prognozą pogody na dziś i okazało się, że ochłodzenie nie jest głównym naszym problemem, a mnie tak jakoś nie chciało się siedzieć w domu. I to było to, co było mi do szczęścia wisienką na torcie. Wygrzałam się w słońcu, poczytałam do woli i nawet wszędobylski piasek nie był uciążliwy. A chłopcy? Nie, oni już od dawna nie są uciążliwi. W sumie to nawet z rozbawieniem patrzyłam na mamy uganiające się za maluchami i... i wygrzewając się czytałam dalej. Bosssko! Tym bardziej bosko, że zasypiam nad ranem i budzę się rano. Wyspana. Obudzona zapachem parzonej kawy i totalnie już nieśpiąca. klik